Wederopbouw
OK, er zijn crises: het klimaat, krakende democratische instituties, polarisatie en populisme, woningtekorten, verschillen tussen arm en rijk.... Het zijn er meer dan we kunnen opnoemen. Kees Klomp noemt het een ‘permacrisis’, Tim Fransen spreekt over het ‘calamiteitperk’. De vraag is of we dit nog kunnen repareren of dat er echt wat anders nodig is.
Wat heeft dit met organisaties te maken? Organisaties zijn het hart van de georganiseerde samenleving, ze worden erdoor bepaald èn ze zijn bepalend in hoe het met de maatschappij gaat. Ook organisaties plegen roofbouw op mensen, op grondstoffen, op hun omgeving. Maar op organisaties wordt ook roofbouw gepleegd: aandeelhouders of burgers, willen het onderste uit de kan en we stoppen maar niet met vragen om het vergroten van zowel de efficiency als de resultaten.
Wat nou als repareren van organisaties nog wel kan, maar dat we te weinig oog hebben voor de grondstructuur. Als die rot is, heeft repareren geen zin. Dus gaat het dan om wederopbouw van de basis met vragen als: welke grondstructuur is dan teloorgegaan? Hoe zie je of er noodzaak is tot wederopbouw? Aan wat voor criteria zou een wederopbouw moeten voldoen? Waaraan te denken bij het organiseren in te toekomst? Hoe voorkomen we in dezelfde valkuilen te stappen?
In deze workshop verkennen we de aard van het megavraagstuk waarin we als organisaties verzeild zijn geraakt en wat we er als beroepsgroep aan hebben bijgedragen. En we zoeken naar een nieuwe manier van kijken en organiseren. Naar inrichtingsprincipes en een nieuwe ethiek.
Het wordt echt zoeken, want niemand die het echt weet, natuurlijk.
